Από τις 14 Φεβρουαρίου του μακρινού 1980, που ξεκίνησε ως νέο παλικαράκι μέχρι σήμερα, δεκαετίες μετά, αδιάκοπα, ακούραστα, με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και βαθιά εντιμότητα ο Γιώργος Βεργανελάκης προσέφερε τα πάντα στην εταιρεία που πολύ αγάπησε : την ΑΝΕΚ LINES!

Αγωνίστηκε, εργάστηκε, έτρεξε, δούλεψε επτά ημέρες την εβδομάδα, 365 μέρες το χρόνο, τον κάθε χρόνο των 45 εργασιακών του ετών. Δούλεψε, ατέλειωτες ώρες, καθημερινές και σχόλες, για δύο και ενίοτε για τρία άτομα .

Πάντα έτρεχε. Από τα πρώτα γραφεία της εταιρείας στην στοά Βαρδινογιάννη & τα δεκάδες πλοία της ΑΝΕΚ εσωτερικού και Αδριατικής, ως τα Κεντρικά της Λ.Καραμανλή, έβλεπες στα γρήγορα βήματα του Βέργου (όπως όλοι τον αποκαλούσαμε) την έγνοια του να προλάβει να κάνει τόσα και άλλα τόσα.

Για τον Βέργο η δουλειά δεν ήταν αγγαρεία, δεν ήταν κόπος …ήταν ΠΡΟΣΦΟΡΑ. Ίσως γιατί το ιερό, αδιαπραγμάτευτο «πρότυπό του» ήταν ο Άγιος Παππούς Ειρηναίος.

Με όρεξη εφήβου μάθαινε συνεχώς ότι θα μπορούσε να βοηθήσει & να εξελίξει την δουλειά του στην ΑΝΕΚ, ξενυχτώντας πολλές φορές στην εταιρεία.

Στερήθηκε πολύ την οικογένεια του, την «καλή του καπετάνισσα την Μάρω» και τα παιδιά του, την Ελένη του και την Γεωργία του, που όλο τον ρωτάγανε «μπαμπά πότε θα έρθεις» και κείνος τους απαντούσε με την μπάσα φωνή του καθησυχαστικά : «να είστε φρόνιμες και εγώ, όταν έρθω, θα σας κρατάω σου…»! Και τι περίεργο! Παρά τις «σπιτικές» απουσίες του μεταλαμπάδευσε την αγάπη του για την ΑΝΕΚ ακόμα και στα πέντε εγγόνια του: από το ακριβό του Μαριέτι ως το μικρό του Γιωργάκη!

Ο Βέργος ποτέ, μα ποτέ επί μισό σχεδόν αιώνα, δεν «ξαπόστασε» σε «υψηλές κουβεντούλες» ή «συναδελφικούς καφέδες». Με κόπο, αγώνα, πολλές στενοχώριες, αλλά και χαρές, ήταν πάντα παρόν στην ΑΝΕΚ.

Μόνο του όπλο …η δουλειά του.

Η βαθιά έντιμη δουλειά του που τον οδήγησε βήμα – βήμα και πανάξια στη δύσκολη θέση του Δ/ντού Προμηθειών και Συμβάσεων της ΑΝΕΚ LINES. Και κείνος εκεί … ανεξάρτητα από τα «γαλόνια» να τρέχει για όλους και όλα.

Οι εποχές ήταν και καλές μα ήταν και …ζόρικες. Είτε ως υπάλληλος, είτε ως στέλεχος, είτε ως Δ/ντής ο Γιώργος Βεργανελάκης τράβηξε «πολύ κουπί» στην ΑΝΕΚ. Λειτούργησε ως κυματοθραύστης εισπράττοντας και αποσοβώντας «μεγάλα κύματα» από «μεγάλες φουρτούνες».

Η συμπεριφορά του και ο τρόπος του δίδαξε πάνω από όλα ήθος και «πρεπιά» αλλοτινών εποχών.

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι εργαζόμενοι – στελέχη σαν τον Γιώργο Βεργανελάκη ΔΕΝ υπάρχουν στις μέρες μας και ούτε θα υπάρξουν.

Είναι αυτοί οι ξεχωριστοί άνθρωποι που δίνονται ψυχή τε και σώματι σε αυτό που πιστεύουν, σε αυτό που κάνουν και που εν τέλει κερδίζουν τον σεβασμό των άλλων, γιατί είναι απλά ΦΑΡΟΙ, που φωτίζουν τα σκοτάδια της μιζέριας και της ολιγοπιστίας μας!!!

Καλός (συνταξιούχος) πολίτης αγαπητέ Γιώργο Βεργανελάκη

Αν και είμαι σίγουρη ότι έχεις πολλά να δώσεις ακόμα!

Με πραγματική εκτίμηση η πρώην συνάδελφος σου

Άννα Νικολακάκη