ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (IMO 7907673)

68969904_10219803672303414_4858506484574

(1979-1989 Κατασκευή)

Το πλοίο έγινε παραγγελία από την Stena Line AB το 1979. Ήταν το τρίτο από τα 4 πλοία που είχε παραγγείλει η Stena Line και κατασκευαζόταν στην Πολωνία και η ονομασία του θα ήταν Stena Polonica. Η κατασκευή είχε καθυστερήσει αλλά στις 28 Οκτωβρίου 1984 ξεκίνησε. Παρόλα αυτά το 1986 η Stena Line ακύρωσε την παραγγελία επειδή δεν είχε κατασκευαστεί κανένα μέρος του εσωτερικού εξοπλισμού του πλοίου και λόγο των μεγάλων καθυστερήσεων. Το ίδιο έγινε και για ένα από τα αδέρφια πλοία της παραγγελιας, έτσι μόνο δύο από τα τέσσερα πλοία παραδόθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από την Stena Line.

Έως το 1988 παρέμεινε στην Γκντίνια της Πολωνίας, όταν και η ναυτιλιακή εταιρεία Fred Olsen αγόρασε το πλοίο, το οποίο μετονομάστηκε σε Bonanza. Η εταιρεία είχε σκοπό να μεταφέρει το πλοίο στην Βρέμη για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του, κάτι το οποίο όμως ποτέ δεν συνέβη με αποτέλεσμα το πλοίο να παραμείνει για άλλο ένα χρόνο στην Γκντίνια. Τότε η Ανώνυμη Ναυτιλιακή Εταιρεία Κρήτης (ΑΝΕΚ) το αγόρασε έναντι 6,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Ρυμουλκήθηκε από την εταιρεία Maersk Blazer στην περιοχή της Ελευσίνας στις 16 Φεβρουαρίου 1989, ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου έτους μεταφέρθηκε στο Πέραμα για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του.

65776198_694886920960437_733769959653507

1990 Τα πρώτα χρόνια

Το πρώτο όνομα του πλοίου ήταν Kydon II αλλά αργότερα μετονομάστηκε και σε Ελευθέριος Βενιζέλος, όπως παραμένει ως και σήμερα. Παραδόθηκε τον Ιουνίου του 1992 και εκτελούσε δρομολόγια μεταξύ Πειραιά και Κρήτης, αλλά είχε προβλήματα στα λιμάνια της Κρήτης σε μέρες με δυνατό αέρα και έτσι τοποθετήθηκε σε άλλο δρομολόγιο. Στις 7 Αυγούστου τοποθετήθηκε στο δρομολόγιο Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Κέρκυρα – Τεργέστη, το οποίο θα εκτελούσε τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ τους χειμερινούς θα έκανε το δρομολόγιο Πειραιάς – Ηράκλειο. Για 18 χρόνια ήταν το μεγαλύτερο επιβατικό πλοίο στην Ελλάδα, όταν η Minoan Lines απέκτησε τα Cruise Olympia και Cruise Europa, αλλά παραμένει ως και σήμερα το μεγαλύτερο με ελληνική σημαία.

(Η ιστορία του πλοίου σε ότι έχει να κάνει με τις ναυλώσεις του)

Ιούλιος 2001: προς τις ιταλικές αρχές. Χρησιμοποιήθηκε ως ξενοδοχείο πλοίο κατά τη διάρκεια της συνάντησης της G8 στη Γένοβα της Ιταλίας για μια εβδομάδα.
Ιούνιος 2004: Προς Cotunav , Τυνησία . Έφυγε στον Πειραιά στις 17 Ιουνίου και εγκαταστάθηκε στην Τύνιδα - Γένοβα / Μασσαλία . Έχει ναυλωθεί σε αυτήν την εταιρεία κάθε καλοκαίρι μέχρι το 2011.
Μάιος 2013: Στον SNCM . Έφυγε στον Πειραιά στις 19 Μαΐου και εγκαταστάθηκε μεταξύ Μασσαλίας - Αλγερίας - Τύνιδας - Κορσικής . Η ναύλωσή της έληξε απότομα κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, μετά από κακή απόδοση σε όλη τη σεζόν στη γραμμή και το πλοίο επέστρεψε στην Ελλάδα το Σεπτέμβριο
Ιούλιος 2014: Για GoInSardinia . Έφυγε στον Πειραιά στις 11 Ιουλίου και εγκαταστάθηκε μεταξύ Λιβόρνο - Όλμπια / Αρμπάταξ . Αυτός ο Χάρτης δεν πήγε καλά ούτε.
14 Αυγούστου 2015: Στις ελληνικές αρχές και ως πλωτό ξενοδοχείο στην Κω για πρόσφυγες από τη Συρία . Μέχρι τις 19 Αυγούστου εγκαταστάθηκε μεταξύ Μυτιλήνης - Πειραιώς για τη μεταφορά προσφύγων.
Ιούνιος 2016: Για την Αφρική Μαρόκο Σύνδεσμος μεταξύ Tanger Med - Algeciras . Η ναύλωση απέτυχε, καθώς το πλοίο ήταν πολύ μεγάλο για να λειτουργεί σε μια γραμμή όπου ο χρόνος ταξιδιού διαρκεί μόνο δύο ώρες.
Μάρτιος 2020: Σε μια τουρκική εταιρεία ως πλωτό ξενοδοχείο για εργαζόμενους στο Κάντιθ της Ισπανίας για 1,5 μήνα
Μάρτιος 2020: Ο χάρτης για την τουρκική εταιρεία ακυρώνονται λόγω της COVID-19 στην Ισπανία και επιστρέφει στην Πειραιώς Ελλάδα
30 Μαρτίου: Το Υπουργείο Υγείας της Ελλάδας ανακοίνωσε 3 περιπτώσεις με το COVID-19, το πλοίο παραμένει στο Πειραιά .
31 Μαρτίου: Το Υπουργείο Υγείας της Ελλάδας ανακοίνωσε 20 περιπτώσεις με το COVID-19

176364722_4079842635401336_2651343772474

2000

Το καλοκαίρι του 2004 η Tunisa Ferries (επίσης γνωστή ως Compagnie Tunisienne de Navigation ή COTUNAV) ναύλωσε το πλοίο. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους επέστρεψε στα δρομολόγια Πειραιάς – Χανιά. Στις 5 Οκτωβρίου 2007 μετά την ναύλωση του μεταφέρθηκε ξανά στο δρομολόγιο Πειραιάς – Ηράκλειο ενώ από το 2008 στο Πειραιάς – Χανιά.

2010 ως σήμερα

Το 2010 εκτελούσε το δρομολόγιο Ιστιαία – Ρόδος – Κως – Τήνος – Μύκονος πριν την καθιερωμένη πλέον ναύλωση. Τον Οκτώβριο επέστρεψε ξανά στο Πειραιάς – Χανιά. Στις 22 Φεβρουαρίου 2011 αναχώρησε από το Πέραμα για την Βεγγάζη μέσω Σούδας ώστε να βοηθήσει στην μεταφορά ανθρώπων από την Λιβύη. Επέστρεψε στον Πειραιά στις 8 Μαϊου, ενώ μεταξύ 16 και 22 του ίδιου μήνα εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς – Χανιά πριν αναχωρήσει ξανά για Τυνησία. Μετά από αυτό (ταξίδι στην Τυνησία) παρέμεινε στο Πέραμα ως τις 4 Ιουνίου 2012 όταν και κλήθηκε να επιστρέψει στην γραμμή Πειραιάς – Χανιά για να αντικαταστήσει το πλοίο Λατώ ως τον Απρίλιο του 2013 όταν και ξανά ναυλώθηκε. Τον Ιανουάριο του 2014 χρησιμοποιήθηκε ως πλωτό ξενοδοχείο στο Αργοστόλι για πληγέντες από σεισμό που είχε χτυπήσει την περιοχή. Στις 1 Μαρτίου επέστρεψε στο Πέραμα και τον Ιούλιο του ίδιου έτους ναυλώθηκε από την GoSardinia. Μεταξύ 2 και 15 Σεπτεμβρίου εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς – Χανιά πριν επιστρέψει στην Σαλαμίνα. Από το 2017 ως σήμερα εκτελεί ξανά το δρομολόγιο Πειραιάς – Χανιά.

61453622_255251615326009_487163658185054

Η Επίσκεψη μας

Ηταν 17 Ιουλίου του 2017 και αφού έχουμε πάρει άδεια από την Κυρία Κανατάκη Νικολέτα για το φωτογραφικό μας αφιέρωμα στο πλοίο Ελευθέριος Βενιζέλος βρισκόμαστε στο λιμάνι της Σούδας. Ώρα 10 το πρωί βρισκόμαστε έξω από το βάπορα όπως τον ονομάσαμε παρέα με τον φίλο Γιώργο Τζαμαντάκη, ξεκινάμε την επιβίβασή μας στο πλοίο. Μπαίνοντας από το κυρίως γκαράζ μας υποδέχεται ένας παλιός γνώριμος ο Διονύσης Γουσένης. Η ξεναγήσει μας αρχίζει από το γκαράζ το οποίο μπορεί να μεταφέρει 513 Ι.Χ και 45 φορτηγά η αλλιώς 420 Ι.Χ και 65 νταλίκες. Το πλοίο έχει συνολικά 5 γκαράζ τα οποία διαμορφώνονται ως εξής:

Garage No 2 χώρος για 90 αμάξια (σχεδόν)

Garage No 3 Κυρίως Γκαράζ

Garage No 4 (πατάρι)

Garage No 5 δεύτερο κυρίως Γκαράζ

Garage No 6 (πατάρι)

Αναβαίνοντας από της κυλιόμενες σκάλες φτάνουμε στο κατάστρωμα 7. Ένας μικρός διάδρομος μας οδηγεί στην Reception του πλοίου, μία πλήρες ανακαινισμένη και πολύ ενδιαφέρουσα reception θα λέγαμε. Στο ίδιο κατάστρωμα βρίσκουμε κάποιες από τις 560 καμπίνες που διαθέτει το πλοίο και χωρίζονται σε δίκλινες, τρίκλινες, τετράκλινες και Lux. Ανεβαίνουμε στο Deck 8 όπου βρίσκουμε και άλλες καμπίνες ενώ στην μέση του καταστρώματος βρίσκουμε ένα μικρό εκκλησάκι, πολύ όμορφο και ανοικτό στο κάθε πιστό που θέλει να προσευχηθεί κατά το ταξίδι του. Λίγο πιο κάτω υπάρχουν επίσης τα καταστήματα του πλοίου στα οποία μπορεί να αγοράσει ο κάθε επιβάτης ρούχα, αρώματα ακόμα μέχρι και Κρητικά προϊόντα ενώ στο τέλος του Deck 8 συναντάμε ένα όμορφο bar. Αφήνοντας πίσω το κατάστρωμα 8 προχωράμε προς το κατάστρωμα με τον αριθμό 9 εκεί όπου βρίσκουμε το πλωριαίο σαλόνι του πλοίου, ένας υπέροχος χώρος με τεράστια άνεση. Όπως κατευθυνόμαστε προς την πρύμη του καταστρώματος 9 συναντάμε και ένα χώρο για τους φίλους του διαδικτύου. Προχωρώντας λίγο ακόμα βρίσκουμε το εστιατόριο Ala Carte του βάπορα. Έχοντας πάρει ένα φιλόξενο κέρασμα από τα μέλη του Ala carte φεύγουμε από το χώρο και συνεχίζουμε και προχωράμε προς το Casino του πλοίου, ένας χώρος κλειστός που λειτουργεί όταν το πλοίο βρίσκετε στις γραμμές του εξωτερικού. Κοντά στο Casino συναντάμε ένα μικρό Bar του καταστρώματος 9. Μιλώντας με τον Διονύση για το βαπόρι και τις ομορφιές του προχωράμε προς την πρύμη του πλοίου εκεί όπου συναντάμε το Self Service εστιατόριο, ακόμα ένας όμορφος και πολύ τεράστιο χώρος. Ανεβαίνοντας προς το Deck 10 συναντάμε τις καμπίνες του πληρώματος ενώ στο πίσω μέρος του Deck η κυκλική Disco του πλοίου η οποία λειτουργούσε τα καλοκαίρια που το πλοίο ήταν ναυλωμένο στην Τυνησία, ένας χώρος διαμορφωμένος άψογα με τραπεζάκια γύρο γύρο από την πίστα.Βγαίνοντας προς το εξωτερικό μπαλκόνι του πλοίου συναντάμε την τσιμινιέρα ενώ λίγο πιο πέρα βλέπουμε την πισίνα και το εξωτερικό μπαρ του πλοίου που την καλοκαιρινή περίοδο σερβίρετε παραδοσιακός γύρος σε κάθε ταξίδι. Προχωρώντας προς την πλώρη συναντάμε μία μικρή πόρτα που μας οδηγεί στην γέφυρα του πλοίου. Μπαίνοντας στην γέφυρα του πλοίου πραγματικά νιώσαμε τόσο τυχεροί αλλά και ευγνώμων στην εταιρία για αυτό που ζούσαμε εκείνη την στιγμή και μπορεί το πλοίο να είναι χρονολογικά παλιό αλλά δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από της νεότερης κατηγορίας πλοία. Στην γέφυρα μείναμε αρκετή ώρα και είχαμε την τιμή και χαρά να γνωρίσουμε τον καπετάνιο του πλοίου Κο Στράτο που με μεγάλη προθεσμία μας εξήγησε το κάθε τι σύστημα που υπάρχει στην γέφυρα. Έχοντας πάρει μια γερή γεύση από την γέφυρα του πλοίου προχωράμε μια προς την καρδία του πλοίου κάνοντας μια σύντομη βόλτα από τα μπαλκόνια του πλοίου. Η θέα από το μπαλκόνι του πλοίου ήτανε άψογη όχι μόνο επειδή είμασταν στο τελευταίο κατάστρωμα και βλέπαμε την Σούδα της καρδιάς μας από ψηλά αλλά και γιατί όποιος βρεθεί σε κάποιο από τα σημεία του πλοίου είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά αισθάνεται σαν να είναι ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου γιατί πλοία σαν το Ελευθέριος Βενιζέλος είναι σπάνια στην ελληνική ακτοπλοΐα. Η ώρα περνάει γρήγορα και είναι ώρα να κατεβούμε στο μηχανοστάσιο του θηρίου για να ολοκληρωθεί το αφιέρωμα μας. Φτάνοντας στην "Καρδία του πλοίου" βλέπουμε έναν χώρο πολύ καθαρό και πολύ ενδιαφέρον. Το πλοίο έχει 4 κύριες μηχανές 16κύλινδρες τύπου V, ισχύος 10000 ίππων η καθεμία πού δίνουν την μέγιστη ταχύτητα 22 μιλίων στο πλοίο καθώς και 5 ηλεκτομηχανές. Έχοντας πάρει μία καλή γεύση και από το μηχανοστάσιο επιστρέφουμε εκεί που ξεκινήσαμε στο κυρίως γκαράζ του πλοίου. Αφού χαιρετηθήκαμε και ευχαριστήσαμε τον καλό μας φίλο Διονύση ρωτηθήκαμε από κάποια άτομα του πληρώματος "σας άρεσε το πλοίο;;" και η απάντηση μας ήταν μία "Ένα πρωί στο Ελευθέριος Βενιζέλος ίσως ένα από τα καλύτερα μας"

Και κάπου εδώ τελειώνει ένα αφιέρωμα που δεν είναι σαν τα άλλα καθώς το
Ελευθέριος Βενιζέλος είναι ένα καράβι που θαυμάζαμε και αγαπούσαμε από
μικρά παιδιά.

Λίγο πριν κλείσουμε αυτό το ταξίδι θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε:

Από την ANEK LINES

1) Την Κα Νικολέτα Κανατάκη

2 Τον CPT Στράτο

3) Τον Κο Διονύση Γουσένη

4) Tον Κο Μανώλη Κοτσιφάκη